XVI
vah gülüm
sende ben nerelere gitmişim
hangi şüphe koridorlarında yitmişim
vah gülüm hangi karanlık
örtmüş yüzüne ölümün perdesini
hangi dipsiz kuyularda bitmişim
vah gülüm geceni korku basmış
vah ki beynini şüphe kemirmiş
vah ki zannın çoğu ölüm denirmiş
vah ki sende beni tükettin
vah gülüm
kefen mi diktiğin elbiseler bana
deli gömleğimi istedin
elleri bağlanmış bu adama
ben zincirledim dilimi bilmezsin
şairin ölümü kelimelerden yana
vah gülüm neyin sancısı çektiğimiz
nasıl küçülttün gözünde dağı
hangi öfke kabarttı yangını
hangi koridorda başladı çıkmaz sokak
ceylan ne zaman avcı gördü ceylanı
kuzu ne zaman kurt gölgesi verdi yüzüne
ay ne zaman tutuldu sonsuza
şüphe ne zaman vurdu güvercini
vah gülüm düşünme böyle
düşünde ölürüm
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder