uyumadığını düşünenlerin uyuyor olduğunu farketmesi en kötüsü müdür? o masal anlatırdı, ben uyurmuş gibi yapardım, sarılır uyurdu, numara yapsa anlardım ben, uyuduğunda emin olduğumdaysa kalkıp giderdim. ben küçükken annemi de öğle uykularında uyutup kaçardım zaten.
@karakutu: annem ise bir siyah örtü asardı odamın penceresine. bir de ışık vuran pencere de hayaller çizen bir asma dalı... uyumak korkudan kaçmanın en iyi yoluydu. uyurdum:)
Sen eski düşlerinde
YanıtlaSilUyuyorken hala
Ben yeni yeni
Sana uyanıyordum
Kayıptı söz...
Bulduğumuzda
Sen uyandın
Ben yoruldum
diye yazmışım ben de bir zamanlar...
uyumadığını düşünenlerin uyuyor olduğunu farketmesi en kötüsü müdür?
YanıtlaSilo masal anlatırdı, ben uyurmuş gibi yapardım, sarılır uyurdu, numara yapsa anlardım ben, uyuduğunda emin olduğumdaysa kalkıp giderdim.
ben küçükken annemi de öğle uykularında uyutup kaçardım zaten.
masallarda olamamanın acısı biliyorum.
Her zaman öyle oluyor işte.
YanıtlaSilHer masalda bir enayi yaratıp gülüyoruz. Sonra da o enayinin kendimiz olduğu farkına varıyoruz...
@beenmaya: en kötüsü de o sanırım. hiç karşılaşmamak değil. farkında olmadan yitip gitmek...
YanıtlaSil@karakutu: annem ise bir siyah örtü asardı odamın penceresine. bir de ışık vuran pencere de hayaller çizen bir asma dalı... uyumak korkudan kaçmanın en iyi yoluydu. uyurdum:)
YanıtlaSil@mr_lonely: bu biraz gönüllülük esasına dayanıyor. yine yenil:) çünkü her halukarda güzel...
YanıtlaSil