2 Mart 2010 Salı

Adın bu gece umut

YEDİRENK

Göz açıp kapayana kadar uyudun mu?
Nasıl bir şey bu, hani ağladığımız yarınların
asfalta tenimiz kazınırken nesi güzel, uyuyup
hergün başka bir şehrin bahtsızlığında uyanmanın?

Bir göz açıp kapanmasından az daha uzak
çilesi, yumak yumak bir ömürden kaçarak
hasretin hıncını merdivenlerden çıkaran
yolsuz ve yoksul bir ikindi yalnızlığından

Kokusuna senim karışmış bir çorba, ocakta
Yorgun bakışlarımızda bitimsiz bir kardeşlik
Ve hayatın alnımızda iz bırakırken yaptığı kalleşlik

Alnımı gök kubbeye dikerken de yanımda dur
Ağlama sakın, sadece elimi tut.
Seni seviyorum. Adın bu gece umut...

Budur işte



sözün ne anlamı kalır
yanımda olsan keşke

kelimeler ne kadar anlamsız
hiç konuşmasak da olur

geriye bir hay, bir huy
bir nefes verip, almak kalır.

yani her akşam işten çıktığımda
sevinçli bir telaşla geliyorsam sana

ya da sen coktan pişirip, bir kap erişte
benı beklıyorsan hani gözlerin kirişte
budur sevdiceğim budur, budur işte.