Yanık Umut Kokusu -2

I

ne sen bir anneydin

ne de ben bir baba

oysa ne güneşler doğurduk

birlikte her sabaha

II

ne sen bana gel diyebildin

ne benden sana bir adım daha

ve biz iki damla gözyaşında boğulduk

sokaklarda ellere hep bayramdı

her sevinçli gün bize ayrı bir cefa
ne yazık ki her gün yeni bir acıyla yoğrulduk...

Yanık umut kokusu

...SİN/SEN

adını yazdığım masa kadar olsun

dilime türkü edemediğimsin sen

kuşatan sevdan acıtır bir o kadar

bir adım öteye gidemediğimsin sen

kavuşsam gün demeden gece demeden

yorulsam her an yolunu beklemekten

kesilip nefesim, yemeden içmeden

yüzünün hüznüne kıyamadığımsın sen

içim ürperir elini tuttukça ellerim

şaşırıp sözünü tutulur hep dillerim

gelir elbet der, deli gönlüm eylerim

arayıp izini, tozunu bulamadığımsın sen

uyuyup dizlerinin dibinde bazen arasıra

sığmadı bu sevgi ne aya ne yıla ne asıra

çıkmaz sokaklar içinde şu aklım şaşıra

doluya sığmayıp, boşa koyamadığımsın sen

gözünde yaşı bir türlü dindiremediğim

kokunu doyasıya içime sindiremediğim

çok sevsem de bir türlü bildiremediğim

kavuştukça daha çok doyamadığımsın sen...