XXII
cesur bilirdim kendimi
yitmenin korkuları
bükmeseydi bileğimi
o yüzden tanıdık yüreklerde
yabancı ve ürkek bir çocuğum şimdi
tüm yollar içinde bir ben yolsuz
boşlukta kimsesiz iki küçük çocuk masalı
su deniz hava ve tüm eşya anlamsız
birbirlerinde büyür bebeklerin gözleri
can içre özge can olanların
kim bilir
her şey çocukken
çok daha mı güzeldi
kelimelerin tüm güzelliğine rağmen
bir pencereden geçecek
eli mahkum özgürlük
hiç olmayan mı hep istenen mi
yaşanmadık öykülerin şiirleri mi
yüreklerdeki bu sızı
bilinmeyenli denklemlerin çokluğunda
ve varların var ötesi yokluğunda
oku ve yaz
gel
geleceğim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder